Deze dynamische film van Joanna Priestley toont hoe animatiekunst in staat is individuele perceptie te transformeren. Hoewel één stem de verteller is, creëert de visuele metamorfose van beelden, identiteiten en perspectieven tegelijkertijd vele stemmen. Terwijl de voice-over worstelt met angsten en zorgen, kiest de film ervoor om –in plaats van chaos en wantrouwen – constructieve verandering te omarmen.