John legt een aantal voorbeelden vast uit zijn uitgebreide verzameling kleine, goedkope plastic speeltjes door ze uit gesorteerde zakjes op de tafel te gooien voor de cameralens, door ze uit te spreiden in bepaalde kleur- en structuurcomposities, en door speciale aandacht te besteden aan bepaalde speeltjes in de grote hoop. Omdat er op normale snelheid gefilmd is en gemonteerd in de camera, is het tempo hoog en stapelen de speeltjes zich op, maar John veegt ze gewoon opzij en maakt snel ruimte voor andere in het midden. Hij vertelt bij elke scène speelgoedverhalen en maakt daarbij plastic foleygeluiden. Een groeiende filmserie met synchroongeluid en live verhalen die in 1981 is begonnen.