Brown Bodies in an Open Landscape are Often Migrating
Basir Mahmoods Brown Bodies in an Open Landscape Are Often Migrating biedt een indringende meditatie over de complexiteit van migratie, verteld door middel van een filmische reconstructie.
Mahmood haalt inspiratie uit video’s die door migranten zelf zijn gemaakt tijdens hun zware reizen vanuit Zuid-Azië naar Europa. Samen met een filmploeg uit Lahore herinterpreteert hij deze fragmenten, weliswaar opzettelijk zonder de ervaringen van de migranten letterlijk na te maken. In plaats daarvan richt hij zich op de arbeid, improvisatie en wanorde waar de filmploeg mee te maken kreeg: verloren acteurs, zinderende omstandigheden en gebrekkige communicatie. Deze uitdagingen weerspiegelen in zekere zin de strijd en ontheemding die inherent zijn aan de ervaringen van migranten.
Het werk speelt met de spanning tussen poëzie en pragmatiek. Door soundscapes te gebruiken die in sterk contrast staan met de beelden, legt Mahmood de kloof tussen directe ervaring en de gemedieerde weergave ervan bloot. Schermafbeeldingen van de originele migrantenvideo’s zijn verweven met de gereconstrueerde scènes, waardoor een dialoog ontstaat tussen de rauwe urgentie van echte reizen en hun gestileerde herinterpretaties. Dit spanningsveld roept kritische vragen op over representatie, authenticiteit en de rol van het publiek: Hoe consumeren en interpreteren wij migratieverhalen? In hoeverre onthult of verhult fictie de waarheid?
Door de technische uitdagingen van het filmmaken te verbinden met de ervaringen van migranten, vervaagt Mahmood de grens tussen fictie en werkelijkheid. Het resultaat is een pakkende reflectie op de politiek van representatie, die onderzoekt hoe verhalen over menselijke bewegingen worden ingekaderd, gefragmenteerd en uiteindelijk gevormd door degenen die ze vertellen.
– Eva Langerak
Ook in dit verzamelprogramma
-
Extramission: The Capture of Glowing Eyes
Via verschillende beeldtechnologieën zijn we getuige van dierenbescherming, conservering en repatriëring van Londen naar Argentinië. -
Alice, Bob, Carol and David
Vier digitale personages voeren een op toeval gebaseerde choreografie uit, waarbij autonomie, structuur en emotionele resonantie samensmelten. -
La Quema (del Planeta “B”)
Een visuele kritiek op de koloniale geschiedenis en het kapitalisme door middel van ritueel, cultureel geheugen en vurige symboliek. -
Show Me the Light — VR Silent Disco
Deze virtuele en ritmische reis dompelt ons onder in een zoektocht naar licht en vindt de silent disco opnieuw uit.
Trailer
Deze inhoud is beschikbaar na het accepteren van de marketingcookies.
Film details
- Productielanden
- Nederland, Pakistan, Italië
- Jaar
- 2024
- Festivaleditie
- IFFR 2025
- Lengte
- 25'
- Medium/Formaat
- -
