Oblivion Way

Stralend witte wolken, een schilderij van een herenhuis in een uitgestrekt woud, en ten slotte een jongeman die door de straten rent en springt. Na deze suggesties van het paradijs zien we strak ingekaderde shots van oude en nieuwe huizen, en kakelbonte beelden van popmuziek uit de jaren 70 inclusief Raquel Welsh en wat geworstel, die suggereren hoe verloren dat paradijs is. Kai Oka zei achteraf: "Dit was klaarblijkelijk de verwarring na de jaren 60."

– Olaf Möller