Blackout

Als schilder Charley (Alex Hurt, de zoon van William Hurt) na jaren van afwezigheid onverwacht terugkeert naar zijn geboorteplaats en bij volle maan verandert in een weerwolf, staat alles al snel op zijn kop. Het duurt niet lang voordat er doden vallen.

Recent geslaagde films als Werewolves Within (Josh Ruben, 2021) en The Cursed (Sean Ellis, 2021) laten zien dat het weerwolf-genre springlevend is. Met Blackout maakte indiehorror-koning Larry Fessenden (Hollow Venus, IFFR 1990; Wendigo, IFFR 2002; The Last Winter, IFFR 2007) zijn eigen hedendaagse versie, met een duidelijk mumblecore-accent. De film biedt een bekeken beschouwing van kleinsteedse verhoudingen en familiedrama, waarbij de scherpe observaties van groepsdynamiek nooit belerend worden.

Te midden van een recente golf van kunstfilms die worden vermomd als genrestukken, remakes, reboots en vervolgfilms met een meta-metaperspectief, is Blackout een verademing. De nuchter geproduceerde film heeft een prettig tempo en biedt stilistische kunststukjes, zoals Charleys eigen, alles veranderende ontmoeting met een weerwolf; een aantrekkelijk geanimeerde scène in de stijl van een olieverfschilderij. Daarbij is het overduidelijk dat Fessenden het genre en de bijbehorende conventies kent, respecteert en liefheeft.

– Stefan Borsos