Theoreticus Jean-Paul Fargier heeft geopperd dat het meest essentiële element van videokunst de ‘live’ component is: een ononderbroken, direct opnamesignaal dat in real-time kan worden bewaard of vervormd. De Israëlisch-Britse kunstenaar Dov Eylath, begin jaren 1980 actief, illustreert deze benadering in een nep-discoparodie met behulp van elektronische vermenigvuldiging van beelden binnen het scherm, uitgevoerd op een live-playback van satirische muziek.
– Adrian Martin
Ook in dit verzamelprogramma
-
Sinisukka 1948
Experimentele choreografie die menselijke lichamen ontstijgt en een relationeel esthetisch micro-universum schept. -
Blues
Een kom bosbessen verdwijnt langzaam: licht, kleur, beweging, tijd – film. Gottheims “eerste echte film”. -
Ultramint
Een bijzonder sensueel werk, op het perverse af, dat op basis van vergelijkingen en contrasten in clusters geordend is. -
3 Lieder
Tijdloze stille film-vignetten op basis van liederen uit Robert Schumanns cyclus Dichterliebe. Een ode aan de vroege cinema. -
Fear Factor
Reflectie op de gevaren van culturele toe-eigening en de stereotypische weergave van zwarte lichamen. -
Per una selva oscura
Het bij dichters geliefde duistere woud wordt op eigentijdse, materialistische en apocalyptische wijze filmisch herschapen. -
Kajanaqtuq
Vervaagde Super 8-beelden en de herinneringen van een Inuk Elder in deze verbeelding van leven en mythologie van de Inuit. -
Untitled Part 9: This Time
Beelden van Bamiyan in Afghanistan worden afgewisseld met kinderen die verhalen vertellen. Een kroniek van ontheemding. -
3 Peonies
Bloemen worden vastgeplakt en bedekt onder plakband: ironisch commentaar op 20e-eeuwse modernistische kunst.
Film details
- Productieland
- Israël
- Jaar
- 1981
- Festivaleditie
- IFFR 2023
- Lengte
- 4'
- Medium/Formaat
- Digital
