Over de absurditeiten van een door een economische crisis geplaagd land dat zich voordoet als machtig en belangrijk door middel van architectonische dikdoenerij. Of als de boer en singer-songwriter Nel Monteiro zingt in de film: “Die EXPO Wereldtentoonstelling van 1998 / En het Culturele Centrum in Belém / Zijn projecten die niet passen / Bij de ellende van dit land.”