Een wolk stof verspreidt zich in een stadslandschap. Deze videoprojectie herhaalt zichzelf als een patroon. In een ander werk wordt het beeld uitgezonden in zwart-wit op een televisiemonitor uit de jaren zestig, waardoor er een tijdverschuiving ontstaat. Door verschillende referenties naar hetzelfde element (ook in foto en neon) confronteert Grasso ons met de dubbelzinnigheid van het begrip realiteit, de relatie tot beelden en informatie.