De dichter Wim Emmerik draagt zijn gedicht Groei voor in Nederlandse gebarentaal. De camera volgt zijn handen en gezichtsuitdrukkingen vanuit verschillende posities. Het gedicht, dat gaat over de overeenkomst tussen de ontwikkeling van de mens en de vier seizoen, en de filmbeelden laten een nieuwe vorm van filmische poëzie ontstaan die zowel doven als horenden aanspreekt.
Demian Geerlings speelt in deze korte animatiefilm met gebruikmaking van de pixelation-techniek, met de zwaartekracht en herinneringen. De hoofdpersoon leeft, na een ongeluk, letterlijk in…
Gestileerde 3D-computeranimatie, waarin een goudkleurige vogel met één poot door een groot, grauw gebouw hupt. Op zijn tocht door kamers en over trappen komt hij…
In deze animatiefilm is de wereld eindelijk in handen van milieubewuste bestuurders, die elke aantasting van de overgebleven natuur drastisch bestraffen. Toch heeft zich ergens,…
De volkstuin is een van die plekken waar de meeste Nederlanders normaal geen oog voor hebben. Ben van Lieshout maakte al eerder korte, gestileerde documentaires…
In Momentum gaan we in één langzame beweging door een aaneenschakeling van ruimtes: gangen, kamers, deuren, over een balustrades naar een patio, naar de straat…
De laatste woorden van gangster Dutch Schultz vormen het uitgangspunt van deze animatiedocumentaire. De FBI notuleerde deze woorden op Schultz’ sterfbed, in de hoop dat…