Quezon

Terwijl de Filipijnen zich voorbereiden op onafhankelijkheid na de Amerikaanse overheersing, werkt de goedgebekte politicus Manuel Quezon zich met overtuigingskracht en propaganda op tot president. Quezon ontleedt vastberaden en vlijmscherp een mythe en onthult de tijdloze machtshonger die deze aanbeden historische figuur dreef.

De Filipijnen, 1935. Manuel ‘Casey’ Quezon is gekozen tot president dankzij een sluwe campagne, volgzame media en een reeks propagandafilms. Teleurgesteld in deze machiavellistische figuur die hij ooit steunde, bekijkt journalist Joven alternatieve versies van de propagandafilms die Nadia, zijn dochter die filmmaker is, stiekem heeft verzameld en die de geliefde president in een ander daglicht zetten.

In Quezon schetst Jerrold Tarog een vlijmscherp satirisch portret van de legendarische Filipijnse politicus die door zijn tegenstanders een “gewetenloze kameleon” werd genoemd. Met cynische humor en tomeloze energie toont de film de poppenkast en het bedrog achter Quezons opkomst, maar ook zijn enorme charisma en ondernemingsgeest. Tarog vertelt Quezons verhaal als film in een film. Deze dialectische benadering benadrukt de dubieuze rol van cinema in de politieke mythevorming, maar laat ons ook nadenken over de contra-mythe die zijn eigen film creëert.

Met rollen voor Jericho Rosales en Iain Glen vormt Quezon het derde deel in Tarogs populaire Bayaniverse-trilogie van historische drama’s. De film volgt de overgang in de Filipijnse politieke geschiedenis van een tijdperk van idealisme naar een van ongecontroleerd opportunisme. Maar de diagnose spreekt in onze tijd van alomtegenwoordige persoonlijkheidscultussen en nihilistische machtswellust extra tot de verbeelding.

– Srikanth Srinivasan

• 

• 

• 

• 

•