De eerste film uit Toeis direct-to-video V-Cinema-serie zorgde voor het ontstaan van een hele industrie. Dit is een actiefilm in zijn zuiverste vorm: een hele rits vuurgevechten, achtervolgingen en explosies die zich afspelen in havendokken, nachtelijke straten, nachtclubs en pakhuizen. Saai is het nooit!
De bandanadragende alfahelden in deze film van vóór het John Woo-tijdperk roepen echo’s op van Stallone en Schwarzenegger in hun hoogtijdagen. Popzanger Sera Masanori speelt de – uiteraard – getraumatiseerde agent Joe, die het samen met zijn oude vijand (de voortvluchtige Bruce) opneemt tegen de maffiabaas die in de openingsscène Joe’s collega vermoordt (een kleine rol van de toekomstige koning van de V-Cinema, Takeuchi Riki).
Interessanter dan het doorsnee plot is de bewuste vervaging van nationale identiteiten: Joe werkt op het bureau in ‘Little Tokyo’ en rijdt in een Amerikaanse politieauto in een omgeving met voornamelijk niet-Aziatische figuranten. Dit plaatst Crime Hunter in een lange traditie van universele actiefilms, met als bekendste voorbeeld het werk van Suzuki Seijun uit de jaren zestig. Als ‘film die je niet vooruit kunt spoelen’ is Crime Hunter voortdurend effectief. Door de korte speelduur wordt het nooit saai en doet hij precies wat ‘ie belooft.