Primeira pessoa do plural

Mateus en Irene willen hun huwelijksjubileum vieren in een tropisch resort, maar worden vlak voor hun vertrek van elkaar gescheiden. Ze worden gedwongen om hun relatie en de relatie met hun probleemzoon aan de kaak te stellen in deze raadselachtige derde speelfilm van Sandro Aguilar.

Mateus en Irene zijn 20 jaar getrouwd en wonen in een luxueus appartement met hun tienerzoon, wiens chaotische, onaangepaste levensstijl sterk contrasteert met Mateus’ obsessieve zucht naar regelmaat. Ze besluiten hun huwelijksdag te vieren op een tropisch eiland, maar na het halen van hun reisvaccinaties raken ze elkaar kwijt en worden ze geteisterd door rillingen, koortsachtige verschijnselen en levendige hallucinaties. In die toestand zien ze hun leven en de wankele fundamenten van hun relatie ineens met andere ogen.

Sandro Aguilars Primeira pessoa do plural is een gedurfde, raadselachtige verkenning van burgerlijkheid, het huwelijk en de tegenstrijdigheden van privileges. Aguilars surrealistische en schitterend gedraaide werk kiest niet voor een lineaire, maar een elliptische, bijna abstracte vertelvorm waarbij de dialogen eerder een symbolische dan een communicatieve functie hebben. Die narratieve afstandelijkheid onthult de breuklijnen van intieme relaties en geeft de toeschouwers een inkijkje in het onderbewustzijn van de personages. Met de glamoureuze, op de Franse jaren 50 geïnspireerde art direction die de onwezenlijke sfeer nog verstrekt, oogt Primeira pessoa do plural als een tropische koortsdroom. Aguilars meeslepende en hallucinatorische derde speelfilm toont de spanning en de kwetsbaarheid van levens die bezwijken onder het gewicht van hun eigen illusies.

– Vanja Kaludjercic

Trailer

Interview

• 

• 

• 

• 

• 

•