Katja Raganelli’s eerste portret van een vrouwelijke filmmaker was gewijd aan Agnès Varda. Ze zag haar voor het eerst aan het werk tijdens de opnames van L’une chante, l’autre pas (1977). Daarop volgden gesprekken bij haar thuis, zowel aan de keukentafel als aan de montagetafel. Het heldere beeld dat Raganelli schetst van deze grand dame van de nouvelle vague geldt tegenwoordig als de blauwdruk voor het vertellen van de vrouwelijke filmgeschiedenis van de daarop volgende decennia.