Rei

De titel van Tanaka Toshihiko’s ambitieuze verkenning van menselijke relaties is ambigu. Het is een genderneutrale voornaam; het kanji-karakter kan verschillende betekenissen hebben. Dat maakt het een perfect teken voor dit portret van bedrijfsmedewerker Matsushita Hikari. Ze is begin 30 en leidt een stabiel en op het oog zorgeloos leven, in tegenstelling tot veel van haar naasten. Juist dankzij die worsteling vinden zij een tegenwicht in het leven, dat hun relaties in balans brengt en hen in evenwicht brengt. Hikari heeft geen tegenwicht en dat verontrust haar. Op reis naar de bergen van Hokkaido ontmoet ze een dove landschapsfotograaf, Masato. Dankzij hem vindt ze zichzelf en voelt ze zich verbonden met de wereld.

Tanaka’s indrukwekkende regiedebuut (dat hij ook produceerde, monteerde en waarin hij zelf speelt) is grotendeels gemaakt met een cast en crew bestaande uit niet-professionele acteurs en studenten. Het gelijkmatige tempo sluit naadloos aan bij de veranderingen in Hikari's wereldbeeld. Door het schitterende landschap van Hokkaido af te zetten tegen de vaak rauwe emoties van de personages, boort de film met succes gevoelens van eenzaamheid en afhankelijkheid aan, maar ook gevoelens die ons verbinden of uit elkaar drijven.

– Vanja Kaludjercic