Colmillos
De sobere zwart-witbeelden en het geklingel van bellen voeden een extatische dagmerrie. De opzet is bedrieglijk eenvoudig: we zien slagtanden in contrasterende composities. Maar door het ritme van de montage ontstaat een nieuwe taal. In de achtergebleven tanden schuilen de geesten van dieren – en worden hier tot leven gewekt.
– Cristina Kolozsváry-Kiss
Ook in dit verzamelprogramma
-
Ritual
Een uitnodiging om te zien wat niet gezien kan worden: de zon, vele zonnen, glorieus brandend op je netvlies.
-
-
Film details
- Productieland
- Mexico
- Jaar
- 2023
- Festivaleditie
- IFFR 2024
- Lengte
- 11"
- Medium/Formaat
- DCP
Dit zou je ook leuk kunnen vinden
-
-
Batalla
Een lichaam dat zich door bloemen slaat, vormt een metafoor voor vermoorde studenten in het Mexicaanse Iguala.
-
After América
Je hoort de audiotour van een tentoonstelling over het Amerikaanse continent, maar je kijkt naar Mars.
