Een straathoek in de Palestijnse wijk van Ramla, Israël. Buren gaan naar hun werk, kinderen spelen, moeder doet boodschappen, ’s nachts rent een man voorbij, een jongen gooit een steen. Verderop een tuin, een drukke weg. Alles vastgelegd door de bewakingscamera die de vader van Kamal Aljafari in 2006 installeerde, in de hoop de vandaal te betrappen die telkens zijn auto beschadigde.
Als zijn vader is overleden, vindt Aljafari de beelden. Hij gebruikt
ze als ruw materiaal voor deze eigenzinnig gemonteerde en gemanipuleerde impressie met treffende muzikale accenten, een toets droge humor en beknopte tussentitels. Zoals: “Wat doet Abu Rizeq daar zo vroeg?” Of: “Een man is verliefd op mijn zus.” Soms geeft een kind – het nichtje van de regisseur – op de voice-over commentaar. Een eindtekst, vol zeer persoonlijke herinneringen, plaatst alles in context, ook politiek. Zo ontstaat een nuchter-poëtische hommage aan deze buurt die Israël denigrerend ‘het getto’ noemt. Een artistiek verzet tegen het uitwissen.
Trailer
Deze inhoud is beschikbaar na het accepteren van de marketingcookies.
Interview
Deze inhoud is beschikbaar na het accepteren van de marketingcookies.
Film details
- Productieland
- Palestina
- Jaar
- 2020
- Festivaleditie
- IFFR 2021
- Lengte
- 80"
- Medium/Formaat
- DCP
Dit zou je ook leuk kunnen vinden
-
The World to Come
Twee pioniersvrouwen vinden elkaar in het onherbergzame Amerika, anno 1856. Past zachte romantiek in deze bikkelharde wereld?
-
El ventre del mar
Een fatale schipbreuk van ruim tweehonderd jaar geleden blijkt nog altijd actueel in deze kunstzinnige mix van theater en film.
