En medio del laberinto

Rondhangen in het skatepark, video’s bestuderen van het trucje dat hij wil leren (de frontside tailslide), nu en dan een punkconcert: het leven van de zwijgzame tiener Renzo kabbelt rustig voort. Tot hij Zoe ontmoet, een meisje dat al net zo doelloos rondhangt in de straten van het Peruaanse Trujillo en graag antennes tekent.

Met En medio del laberinto maakte Salomón Pérez een energieke coming of age-film die zich afspeelt in een Peru dat je doorgaans niet ziet. De debuterende regisseur keerde na een filmstudie in Zwitserland terug naar zijn geboorteplaats en baseerde het script op zijn eigen jeugdervaringen. Zijn film is een slice of life; hij filmt zijn ontwapenende hoofdpersoon bijna documentair, in 4:3-formaat, wat de film iets nostalgisch dromerigs geeft. Terwijl Renzo voorzichtige toenaderingspogingen doet, toont Pérez de omgeving steeds meer via Zoe's ogen – via de steeds meer in het oog springende antennes opent zich voor Renzo een nieuwe wereld.