Regisseur Llinas, de actrices van theatertroep Piel de Lava en vele anderen werkten ongeveer tien jaar aan La Flor – met een totale lengte van 868 minuten (inclusief voorgeprogrammeerde pauzes en eindcredits) is deze film zonder enig overdrijven monumentaal te noemen. De maker zegt zelf in een interview: “het is een film als een kerstboom”.
La Flor (Parte 1) was reeds te zien op IFFR 2016, toen deel twee (opgenomen in het programma The Spying Thing) en deel drie nog niet voltooid waren, en won de HBF Award. Het eerste verhaal
is een soort B-film over een vervloekte mummie; de tweede episode
vermengt een drama over een muzikaal duo dat ondanks de verbroken
relatie nog een keer een lied samen op gaat nemen met de
wederwaardigheden van een duister genootschap op zoek naar een serum
voor eeuwig leven. Beide episodes hebben wel een begin, maar eindigen
in medias res.
Zie ook La Flor (Parte 2) en La Flor (Parte 3). Als onderdeel van Critics’ Choice wordt de vertoning van di 29 jan, 09:30 voorafgegaan door een video-essay van Hugo Emmerzael, Jan Pieter Ekker en Dana Linssen.
Film details
- Productieland
- Argentinië
- Jaar
- 2016
- Festivaleditie
- IFFR 2019
- Lengte
- 220"
- Medium/Formaat
- DCP
Dit zou je ook leuk kunnen vinden
-
Miel-Emile
Poëtisch, geduldig en liefdevol filmessay over de bijna 80-jarige Emile, die terugkijkt op zijn wonderlijke jeugd in de Franse Pyreneeën.
-
Signatures
-
-
La secta del gatillo
In dit VR-project dompelt José Campusano (in 2018 in retrospectief op IFFR) je onder in de schimmige wereld van corrupte politieagenten in Buen
-
Signatures
-
-
La Flor (Parte 3)
Het begint met een geniale oefening in zelf-parodiërende metafictie en evolueert in iets totaal anders. Dan volgt een remake van Jean Renoirs Par
-
Signatures
-