Dit is nou eens mengeling van geesten en concepten in de cinema waar waarschijnlijk niemand ooit op gekomen was! Enerzijds het Tropicália overstijgende surrealistische, wilde, extatische universum van Khavn de la Cruz, de internationaal geprezen undergroundfilmmaker uit de Filipijnen – een vaste IFFR-gast die altijd opvalt door zijn uitbundige stijlgevoel. Aan de andere kant de Frankfurt Schule-dialectiek van Alexander Kluge, zelfbenoemde eeuwige achterhoede van de filmindustrie uit de jaren 60, de Gandalf van alle filmessays.
Voor Happy Lamento (oorspronkelijk bedoeld als installatie op één doek voor een expositie), vermengde Kluge een aantal van zijn vreemdere tv-sketches over elektriciteit, het circus, revolutie en de vroege cinema (met onder andere de vaste Fassbinder-acteur Peter Berling, theatergenie Heiner Müller en de enige overgebleven dadaïst, Helge Schneider) met een paar extravagante scènes uit Khavns Ang Napakaigsing Buhay Ng Alipato uit 2016; beelden van de G20-top in 2017 van onder andere Merkel en Trump versterken de toch al bedwelmende mix met de urgentie van de actualiteit. Verwacht het onverwachte!
Film details
- Productielanden
- Duitsland, Filippijnen
- Jaar
- 2018
- Festivaleditie
- IFFR 2019
- Lengte
- 90"
- Medium/Formaat
- DCP
Dit zou je ook leuk kunnen vinden
-
Maritime Climates
De kleurrijke muzikale komedie Maritime Climates uit 1974 was mogelijk een briljante politieke satire. Deze overgebleven fragmenten laten zien waar
-
Double Ghosts
In 1995 filmde Raúl Ruiz La comedie des ombres in Taiwan maar kwam nooit toe aan de montage. George Clark is benieuwd hoe dit werk eruit had
-
Revisited
Zanussi laat de hoofdpersoon uit zijn vorige film over de zin van het leven discussiëren met personages uit zijn eerdere films.