Radiance

In de elegante films van Japanse meester Kawase Naomi (The Mourning Forest, 2007; An, 2015) leren eenvoudige mensen een existentieel verlies te accepteren, getroost door de schoonheid van de natuur. Hoofdpersoon is ditmaal de jonge Misako (Ayame Misaki), die lijdt onder de voortschrijdende dementie van haar moeder. Voor haar werk schrijft ze audiodescripties – hardop voorgelezen filmbeschrijvingen die, als aanvulling op de geluidsband, voor blinde en slechtziende bioscoopbezoekers de visuele indrukken verwoorden.

Scherpste criticaster in het ervaringspanel dat haar beschrijving van de film-in-de-film ‘Radiance’ becommentarieert, is een bijna blinde, verbitterde fotograaf (Masatoshi Nagase). Want wat is het eigenlijk dat Misako probeert te beschrijven? En wat zegt dat over haar blik op de wereld überhaupt? Beiden gaan tastenderwijs op zoek naar houvast en schoonheid in een vergankelijke wereld. Want, zoals in Radiance wordt opgemerkt: “Niets is mooier dan wat onder onze ogen verdwijnt.”

• 

• 

• 

• 

•