Ocaso

Een butler op een statige boerderij probeert de oude gloriedagen in stand te houden door zijn dagelijkse routines te handhaven. Aarde, vuur, water en lucht zijn de elementen waarmee de oude Rafael zijn leven vult. Hij bewerkt de grond, vult de waterfles, sprokkelt brandhout en blaast het vuur aan.
Geen enkele handeling wordt onderstreept of is belangrijker dan de andere. Ondertussen zijn er bouwvakkers in het huis gearriveerd; zij praten op de achtergrond zachtjes over hun verfklus. Beetje bij beetje worden de bouwmaterialen het huis in gesleept, een voorbode voor het naderende einde van Rafaels oude leven. Herinnering is alles wat overblijft in deze lege ruimte.
Met rustige, soms letterlijk mistige beelden laat de Chileense, in Spanje opgegroeide regisseur Théo Court zien hoe deze man een schim in zijn eigen huis wordt en gedwongen wordt om te verkassen. Aan het eind van zijn leven staat hij aan het begin van een onzekere reis.