The Flicker

Conrad bestudeerde de fysiologie van het zenuwstelsel aan Harvard University. Met deze film, die uit niets dan zwarte en witte beelden bestaat, probeert hij een nieuw type filmbeeld uit. Door zich meer op het netvlies dan op het kijken te richten - namelijk, door eerder fysiologische dan psychologische indrukken te stimuleren - verschuift de film de receptoren van het zintuiglijke naar het neurale.