Nachmittag

Na een lange afwezigheid keert de actrice Irene terug naar haar huis aan de rand van een meer, net buiten Berlijn. Ze bezoekt er haar met het leven geborneerde broer Alex en haar zoon Konstantin, die schrijver wil worden en bij zijn oom woont. Ook treft ze er, gewoontegetrouw, het buurmeisje Agnes, dat tijdens het zomerreces van de universiteit de vakantie doorbrengt bij haar ouders. Irene heeft een nieuwe minnaar. Alles lijkt hetzelfde, maar anders, en toch ook weer onveranderlijk hetzelfde. In haar vrije adaptatie van Tjechovs De Meeuw schept Angela Schanelec (die zelf Irene speelt) een wellicht minder openlijk cynische maar even scherpe analyse van het gebrek aan sociale samenhang dat ontstaat als mensen vooral door zichzelf geobsedeerd zijn. Schanelecs karakters zitten als het ware in hun eigen net gevangen. Ze trekken zich erin terug, ze projecteren het op hun omgeving of ze proberen zich er met aandoenlijke moeite van te ontdoen. Nachmittag beschrijft drie middagen tijdens een hete zomer. Meer heeft de regisseur niet nodig om het isolement van elk van de personages als een onveranderlijk gegeven vast te leggen. Scherpzinnige dialogen die zelden tot een werkelijk gesprek leiden en een cameravoering die de gevolgen van deze extreme naar binnengekeerdheid genadeloos observeert, fixeren de ondraaglijke zwaarte van het menselijk bestaan.

• 

•