My Palestine

Sabrina, Rawad, Saïd en andere jonge Palestijnse vluchtelingen, geboren in een Libanees vluchtelingenkamp komen één voor één de fotostudio binnen. Elk van hen kiest een eigen achtergrond. Er is de keuze uit een sfeervol beeld van vier verschillende wereldsteden: New York, Parijs, Beiroet en Jeruzalem. Ze gaan zitten en vertellen over wat hen beweegt, hoe ze leven, wat ze hopen te doen. Hoe ze als Palestijnen in diaspora een bijdrage denken te kunnen leveren aan de Palestijnse zaak, en welke offers ze daarvoor willen brengen, of niet. Wat ze delen is hun nostalgie voor een land dat ze in werkelijkheid alleen maar uit de verhalen kennen: Palestina. Verder onderscheiden hun religieus, cultureel en politiek engagement, hun beweegredenen en dromen zich van elkaar en ontstaat er een genuanceerd beeld van een jonge generatie Palestijnen die, zich even gekortwiekt voelend als de generatie boven hen, geen homogene groep vormt.
Nadine Naous en Léna Rouxel weten met een simpel procédé en direct gestelde vragen gemakzuchtige clichés te onderscheppen maar voorzien tegelijkertijd met de gedwongen keuze uit de vier verschillende steden de geleverde getuigenissen steeds van een betekenisvol decor.