Breathing

Deze film blijft dicht bij een directe, concrete beeldtaal; de beweging van de lijn, de positie ervan op het scherm, de densiteit, het ritme maken de hele film uit. ‘Breer's onvoorspelbare lijnen vloeien op natuurlijke wijze, met een stelligheid en sereniteit die het symptoom zijn van een verbluffende gelukzaligheid in artistieke expressie.’ (A. Labarthe, Cahiers du Cinema