Een Amerikaanse regisseur lijkt hier de Europese kunstfilmtraditie naar de kroon te steken. De film is psychologisch als een Bergman. Fraai gefotografeerd als een Antonioni. Improviserend geacteerd door meesterlijke actrices als in een Rivette. Niet dat Jost van navolging kan worden beschuldigd: hij creëert onmiskenbaar zijn eigen sfeer en is meester over zijn eigen beelden. Jost beweert dat de film voor vijftig euro is gemaakt. Bluf of niet, de artistieke vrijheid is in ieder geval aan elk beeld af te lezen. Het initiatief voor de film kwam van actrice Eliana Miglio en de film werd in zeer korte tijd, improviserend en zonder script opgenomen. Een groep mensen zit om onduidelijke redenen bij elkaar in een fraai buitenhuis. Er heerst verwarring en zwaarmoedigheid. De gesprekken zweven alle kanten op. En er wordt fraai gezwegen. Volgens de filmmaker gaat de film over het effect dat 11 september 2001 heeft gehad op de geestesgesteldheid van de Europese middenklasse. Vergeten gedachten en opvattingen over immigratie, de relatie tot de Derde Wereld en zelfs de kolonisatie zijn weer op de voorgrond getreden. De politieke stabiliteit is gaan schuiven. Maar dit proces is indirect en ontwijkend, en daar cirkelt de film omheen. Een psychologisch drama als politiek pamflet. Of omgekeerd. (GjZ)
Film details
- Productielanden
- Italië, VS
- Jaar
- 2006
- Festivaleditie
- IFFR 2006
- Lengte
- 77"
- Medium/Formaat
- DV cam PAL
Dit zou je ook leuk kunnen vinden
-
Passato presente, angeli laici cadono
Persoonlijke, urgente film waarin de maker beelden uit het verleden laat samensmelten met die van het heden. Een heden waarin zorg bestaat om de Itali
-
The Piano Tuner of Earthquakes
Weergaloos vormgegeven combinatie van animatie en live action vertelt het bizarre verhaal van operazangeres Malvina, die wordt vermoord en weer tot le
-
Die Vogelpredigt oder Das Schreien der Mönche
De films van Clemens Klopfenstein zijn al sinds decennia in Rotterdam te zien: vaak met vast acteursduo Hofer en Rüdlinger, nu op zoek naar hun vroege