Drawing Restraint 9

Zeggen dat Matthew Barney beeldend kunstenaar is, is wellicht net zo overbodig als zeggen dat Björk popzangeres is. Samen vormen ze een celebrity-duo dat weinig introductie behoeft. Dat een beeldend kunstenaar films maakt en een zangeres acteert is op zich ook geen groot nieuws. Maar de schaal en de ambitie van Barney’s ondernemingen op filmgebied zijn wel van een bijzondere orde (ook deze film is onderdeel van een oeuvre). Barney maakt inderdaad film, geen kunstenaarsvideo of bescheiden kunstfilm. Bescheidenheid is een woord dat sowieso niet in Barney’s woordenboek en al evenmin in dat van co-scenariste en componiste Björk voorkomt. Ook de vorm van Drawing Restraint 9 is bijzonder. De film heeft de allure van een speelfilm en is tegelijkertijd ook een documentaire over een artistiek ritueel, een performance – al is deze weer speciaal voor de film bedacht en uitgevoerd. Japan en alles wat Japans is of kan zijn vormt de leidraad van deze film, die zich voor een groot deel aan boord van de walvisjager Nisshin Maru afspeelt. De boot is net zo echt als de bemanning, maar het ritueel dat op de boot wordt uitgevoerd is volledig fictief. Het is een soms bizar mengsel van elementen uit zeer diverse delen van de Japanse cultuur. Een van de opmerkelijkste onderdelen is de bereiding van een enorme drilpudding op het scheepsdek. Het waarom blijft duister, maar dat hindert niet. Het hoe is immers spectaculair genoeg. (GjZ)

• 

• 

•