Clean

Regisseur Olivier Assayas keert na zijn complexe en wisselend ontvangen Demonlover (2002) terug naar een meer heldere vorm van vertellen, zonder overigens zijn ambities naar beneden bij te stellen. Centraal in de film staat de befaamde Hong Kong-actrice Maggie Cheung. Zij draagt de film. Ze speelt de verslaafde weduwe van een rockster die aan het begin van de film aan zijn drugsverslaving overlijdt. Ze is ook moeder, maar haar schoonvader heeft de voogdij over het kind en die voelt er niets voor om dat kind aan een junkie af te staan. Met wisselend succes probeert ze van haar verslaving af te komen. Het is geen roddel of geheim dat Assayas een bijzondere relatie met zijn actrice had. Het is niet voor het eerst in de filmgeschiedenis dat een regisseur zijn muze pontificaal voor de camera en in het centrum van zijn verhaal plaatst. Niet altijd op het niveau van Von Sternberg & Dietrich, maar hier is geen twijfel mogelijk: de bijzondere chemie tussen filmmaker en hoofdrolspeelster tillen de film ver uit boven wat een andere cineast met dezelfde stof, of zelfs maar dezelfde actrice, had kunnen doen. Assayas is een cineast die altijd beschikt over het vermogen om het gevoel van een generatie op te roepen, waarbij de locaties altijd de juiste locaties zijn en de muziek - ja, vooral de muziek - altijd de juiste muziek is. Mede daarom, en dus mede door Maggie Cheung, is dit een ontroerende en overtuigende film. Omdat de sfeer klopt. En daarmee het gevoel. (GjZ)