Trouble Everyday

Wie naar Trouble Every Day gaat met de vorige films van Denis in het achterhoofd, zoals het prachtige Beau travail dat vorig jaar in Rotterdam werd vertoond, zou wel eens onaangenaam verrast kunnen worden. Dit overkwam ook vele critici die de première van de nieuwste Denis op het festival van Cannes bijwoonden: de film werd met boegeroep ontvangen en kreeg daarmee de twijfelachtige eer de eerste echte rel van het festival te veroorzaken. Ditmaal geen zachtaardig familiedrama zoals Nénette et Boni en geen puur visueel genot zoals in Beau travail, maar een bloederig schouwspel over verlangen en liefde, over de dunne grens tussen een kus en een beet. Het gezegde 'Ik kan je wel opeten' krijgt in Trouble Everyday een wel heel letterlijke betekenis.Een pasgetrouwd Amerikaans stel komt in Parijs aan. Op huwelijksreis uiteraard, maar ook voor iets anders. De man, Shane (Vincent Gallo), is op zoek naar een oude collega, een arts die belangrijke informatie heeft over een extreem probleem waar Shane mee kampt. Dan blijkt dat deze dokter Semeneau is ondergedoken om zijn vrouw Coré (Beatrice 'La Grande Bouche' Dalle) te beschermen, die er een erg grote honger naar liefde op nahoudt.De zoektocht naar de verborgen en donkerste gebieden in onze hersenen ontvouwt zich in een langzaam tempo, gefragmenteerd, met spaarzame dialogen en terughoudend acteerwerk. De muziek is van Tindersticks, die destijds ook de soundtrack van Nénette et Boni maakten.