The Short Film Series is exemplarisch voor de mogelijke rijkdom van een seriële benadering van het filmen. De bescheidenheid en eenvoud van elk onderdeel wordt vertaald in een subtiel weefsel van overeenkomsten in de context van andere onderdelen. Er is een schier oneindige set van associaties en vergelijkingen mogelijk, maar de seriële methode van het maken en vertonen van films maakt een paar specifieke dingen duidelijk. De verschillende onderdelen moeten worden vertoond in de context van andere delen, en niet als afzonderlijke objecten: die objecten ondergaan een betekenisvolle verandering als de volgorde of de context veranderd wordt. De verantwoordelijkheid voor de selectie en de volgorde van deze segmenten ligt bij de huurder… Een vergelijkbare vrijheid als van de filmmaker als artistiek-subject wordt aan het licht gebracht door de manier waarop de film wordt bedacht, uitgevoerd en aangepast over een langere periode ; het vergt een uiterst flexibele, onbestemde kwaliteit. Het werk is geenszins een ‘work-in +!+progress’ zoals dat momenteel meestal wordt begrepen ; veeleer is dit een ‘progressief werkstuk’. (Deke Dusinberre, Afterimage 8/9-1981)Bij de eerste voorstelling zal Guy Sherwin zelf zijn ‘Man with Mirror’ performance brengen, bij de tweede voorstelling zal in plaats daarvan Filter Beds worden vertoond.
