Greed in Broad Daylight

In het jaar waarin Fukasaku debuteerde maakte hij vier kortere low-budgetfilms van circa zestig minuten, gevolgd door deze eerste lange speelfilm. Vloeiend camerawerk toont in een moordend ritme een overval op een geldtransport bestemd voor een Amerikaanse legerbasis. De dievenbende telt zeven leden waaronder yakuza, straatnozems uit een zwarte soldaat, een Koreaan en een Amerikaan. Omdat iedereen de buit voor zichzelf opeist, ontaardt hun samenwerking in een verraderlijke kluwen van racisme, hebzucht en bedrog. De overval slaagt weliswaar, maar vervolgens staan de overvallers elkaar naar het leven. De bemoeienis van een yakuza-bende sticht nog meer verwarring. De film eindigt in een spookstad na het laatste gevecht op leven en dood. Alleen de zwarte soldaat en zijn halfbloed Japanse liefje overleven het gevecht. Hij staart ons aan met een wezenloze uitdrukking op zijn gezicht. Rond deze tijd maakten alle studio’s dit soort ‘on-Japanse’ actiefilms met een internationale rolbezetting. Het ‘on-Japanse’ zat in de poging om de botsing tussen de verschillende nationaliteiten tot drama te verwerken en te tonen als afspiegeling van de brute kracht en intensiteit van de hebzucht. De stijl van deze film vinden we later terug in de serie Jingi naki tatakai/Battles Without Honour and Humanity. Greed in Broad Daylight bracht Fukasaku voor het eerst onder de aandacht van een aantal critici. Voor zijn volgende film, Hokori takaki chosen/The Proud Challenge – wederom met Saji Kan als scenarist en Hoshijima Ichiro als cameraman – kreeg hij veel waardering.