Felix in Exile

Felix is alleen in een kamer. Het landschap van de East Rand vult zijn koffer en de wanden. Het land is bezaaid met lichamen, die in de bodem worden opgenomen. Een vrouw, Nandi, landmeter, ontmoet hem vanachter zijn spiegel. Ze verdwijnt in de grond. Felix keert terug naar haar poel. Felix in Exile werd vlak voor de eerste algemene verkiezingen in Zuid-Afrika gemaakt en stelt de vraag hoe de herinnering aan de mensen die op weg naar het nieuwe politieke systeem zijn gestorven, levend kan worden gehouden. Het landschap wordt daarbij gebruikt als metafoor voor het proces van herinneren en vergeten.