A la medianoche y media

De dingen zijn niet wat ze lijken – dat is het uitgangspunt van deze film. Om de dagelijkse routine te doorbreken en voor zichzelf een nieuwe realiteit te scheppen, spelen de personages in deze film een spel met de wereld en met elkaar. Een spel om de eenzaamheid die hen bedreigt te weren en om de onmogelijkheid om wezenlijke relaties aan te gaan te verhullen. Een stadje in Latijns-Amerika wordt bedreigd door een vloedgolf. Mensen vluchten, de hoofdweg raakt verstopt door auto’s. Drie mensen blijven achter: de scepticus Sebastian, Ana, die op zoek is naar passies van anderen die ze bij zichzelf niet kan vinden en een meisje dat het einde van de wereld voorspelt. Het meisje laat Sebastian de stad zien als een groot speelbord: mensen zijn pionnen, verkeerslichten obstakels die overwonnen moeten worden. De enige regels zijn de regels van het spel. Ana fotografeert de straten en de huizen: ze reduceert de stad tot een schaalmodel. Door haar camera bespiedt ze mensen en hun emoties. Sebastian raakt gefascineerd door het spel en door Ana. De fotografie van de film verandert met de transformatie van de personages. Zo voeren in het begin, als de gebeurtenissen eenduidig zijn, levendige kleuren en een constante belichting de boventoon. Maar als de handelingen en relaties meer ambigu worden, als de werkelijke onderlinge relaties aan de oppervlakte komen en het spel ten einde loopt, verandert het licht, worden de schaduwen scherp en overheerst de duisternis.