Hana-bi

Politierechercheur Nishi bezoekt zijn vrouw in het ziekenhuis, terwijl hij eigenlijk met zijn partner en beste vriend Horibe een verdacht pand in de gaten moet houden. In het ziekenhuis hoort hij dat zijn vrouw ongeneeslijk ziek is. Zijn ontreddering is compleet wanneer hij te horen krijgt dat Horibe is neergeschoten. Horibe wordt veroordeeld tot een bestaan in een rolstoel en gaat aan de kust wonen. De hem aangedane ellende, plus het feit dat zijn vrouw en kind hem hebben verlaten, maken hem suïcidaal. Ook Nishi is ondertussen dermate aangeslagen dat hij de actieve dienst vaarwel heeft gezegd. Ondanks alles probeert hij de moed erin te houden, al was het maar om de laatste dagen van zijn vrouw, die inmiddels weer thuis is, wat te veraangenamen. Als Horibe ontdekt dat hij talent heeft voor schilderen, komt Nishi hem te hulp. Om schildermateriaal voor Horibe te kopen en de weduwe van een collega-agent financieel bij te staan, leent Nishi geld bij een yakuza-woekeraar. Ten slotte overweegt hij, overmand door schuld en wanhoop, een bankroof…In de hoofdrol van Fireworks blinkt Kitano uit als de stoïcijnse Nishi. Dat Kitano naast zijn karakteristieke droge humor en politie-yakuza-conflicten een emotionele diepgang weet te bereiken, bewees hij al in zijn A Scene at the Sea (1991). Dimitri Eipides in de Toronto-catalogus: ‘Fireworks is a startling and successful mixture of tones and emotions‘. Fireworks won de Gouden Leeuw op het Filmfestival van Venetië.