Spiklenci Slasti

Na Alice en Faust (de laatste werd in 1995 Rotterdam vertoond) kenmerkt Jan +_+vankmajers derde lange speelfilm zich wederom door een wervelende combinatie van 'normale' speelfilmelementen, animatietechnieken en een onnavolgbare eigen invulling van het surrealistische idioom.'Zondag'. Meer staat er niet in de anonieme brief die de heer Peony zojuist heeft ontvangen van de postbode, mevrouw Malkova. Dat is het sein voor de hoofdpersonages van de film om zich op te maken een opperste, zeer individuele genotsbeleving. Meneer Peony maakt een paar vleermuisvleugels en boetseert een beeldje dat lijkt op zijn huisbazin, mevrouw Lubalova, die op haar beurt een lappen pop maakt die op mijnheer Peony lijkt. Mevrouw Malkova kneedt broodballetjes, en commissaris Beltinsky steekt in zijn geheime werkplaats diverse objecten op potdeksels. Zijn echtgenote, de aantrekkelijke nieuwslezeres Beltinska, koopt twee levende karpers om in een zinken teil te stoppen. Mijnheer Kula, de krantenverkoper die verliefd is op het televisiebeeld van Beltinska, bouwt een installatie waarin het TV-scherm een soort psycho-erotisch centrum wordt. De zondag nadert.Jan +_+vankmajer maakte een film waarin niets wordt gezegd, maar des te meer uitgebeeld. Een belangrijke rol is daarbij weggelegd voor de soundtrack. De bizarre seksuele uitingen die Svankmajer op het doek brengt zijn geïnspireerd op Sacher Masoch en De Sade, Buñuel, Freud en Max Ernst. +_+vankmajer: 'Het is een erotische film waarin men nimmer tot de daad komt.'