Neoege narul bonenda

Jang Sun-Woo (1994): 'In mijn vorige film, Hwa-om-kyung, heb ik me met de hogere waarden beziggehouden; bij deze heb ik het andere uiterste nagestreefd.'Geen recente film waar ook ter wereld heeft de donkere kant van de jaren negentig beter blootgelegd dan deze scabreuze sociale satire, deze verpletterende aanslag op alles wat politiek correct is en deze doorbreking van ieder denkbaar taboe. Hoofdpersonen zijn een mislukte romanschrijver (veroordeeld voor plagiaat) die aan de lopende band seksistische porno produceert, een welgemutste arbeidster met een frisse kijk op leven en seks, en een bankbediende met een seksuele aberratie en een iets te rijke fantasie. Hun driehoeksrelatie vormt het ideale vehikel voor Jangs ontrafeling van de trash-cultuur. De begrippenparen waarop de film drijft zijn creativiteit en impotentie, beroemdheid en inhoudsloosheid, activisme en hypocrisie, dominantie en onderwerping, live action en animatie, lichamelijke seks en psychisch geweld. Tony Rayns