Children of the Revolution

Children of the Revolution is een zwarte, epische komedie, ook wel gekarakteriseerd als een combinatie van Pantserkruiser Potemkin en Mel Brooks. De film vermengt komedie en tragedie, feit en fictie, in een buitensporig verhaal dat zich ontwikkelt van de Koude Oorlog tot het hedendaagse Australië. In 1949 is Joan Fraser het meest begeerde objet d'amour voor elke socialistische vent in en rond Sydney. Ze strijdt voor een betere, meer oprechte wereld en droomt van niets anders dan een arbeidersrevolutie. Haar eindeloze stroom brieven aan Josef Stalin blijft niet onopgemerkt. En Joan zelf ook niet: Stalin valt volledig voor deze pittige Australische, en overlijdt nadat hij een nacht met haar heeft doorgebracht. Liefdesbaby Joe is Joans hoop voor de toekomst van Australië. Zijn moeder doet er alles aan om Joe de geschiedenisboekjes in te laten gaan. Maar de strijd is zwaar, en naarmate de betekenis van het communisme wegebt, zakt ook haar droom van 'Revolutiemaker Joe Welch' steeds verder weg. Gevangenis, liefde, huwelijk, macht, familie en, uiteraard, geschiedenis veranderen de jongeman. Als Joe's revolutie dichterbij komt, en Joan eindelijk resultaat kan gaan zien, dreigt alles toch nog mis te gaan.Deze politiek-historische farce werd met veel intelligentie en ironie gemaakt, en ondersteund door Judy Davis (in de intrigerende rol van Joan), Sam Neill en de weergaloze karakteracteur F. Murray Abraham in de rol van Stalin.