Borowitschi

Documentaire over het dagelijks leven in Borowitschi, een kleine Russische provinciestad - eerder een dorp eigenlijk - ongeveer halverwege St. Petersburg en Moskou. De film opent met een bijeenkomst waarop een oudere dame een trots lied zingt over Borowitschi, over de tijd dat er nog vele soorten industrie waren. Nu telt alleen nog de hoeveelheid aardappelen in de voorraadschuren. De bewoners maken zich op voor de winter. De film concentreert zich op de mensen in hun dagelijkse bezigheden, op hun gezichten en op het gezicht van stad. De regisseuse maakt ons deelgenoot van de verbouwing van een huis, een politieke wervingsactie op straat, en laat ons verschillende gebouwen van binnen zien: een lagere school, een politiebureau, een badhuis.Van Viola Stephan toonde het festival van Rotterdam twee jaar geleden Slask - Schlesien, een portret van de Poolse streek Silezië. Net als deze film is ook Borowitschi een zorgvuldig gemaakte, intieme, onbevooroordeelde documentaire, waarin de 35mm-camera (gehanteerd door Victor Kossakovsky, tevens verantwoordelijk voor het scenario) prachtige, ongedwongen beelden vastlegt van de mensen en hun omgeving. Het ritme van de film houdt gelijke tred met het ongehaaste ritme van de stad. In deze langzame, indringende beweging registreert de camera een bevolking die terug lijkt te verlangen naar betere tijden - de voormalige communistische partij behaalde in deze stad bij de vorig jaar gehouden parlementsverkiezingen de meeste stemmen.