Leçon de vie

Leçon de Vie is opgebouwd uit een reeks afzonderlijke fragmenten waarin op een charmante en lichtvoetige manier poëtische en filosofische thema’s in beeld worden gebracht. Ook al verschijnt Boris Lehman niet zelf in beeld (zoals in zijn lange film Babel – Lettres à mes amis restés en Belgique), toch ademen de scènes onmiskenbaar zijn sfeer en is hij voelbaar in de film aanwezig. Lehman weet in zijn werk op een inventieve manier uiteenlopende en ogenschijnlijk strijdige zaken met elkaar te combineren: fictie en documentaire, autobiografie en fantasie, humor en zwaarwichtigheid, cinefilie en amateurisme. In deze grappige en soms verbazingwekkende levensles stelt hij dat een mens vóór alles moet weten waarnaar hij moet kijken, en geeft vervolgens zelf het goede voorbeeld met vele leuke observaties. De vele verschillende scènes in de film hebben evenzovele hoofdpersonen. Te zien zijn de schilder Arié Mandelbaum, de dichter Marcel Piqueray, de componist Jacques Calonne, de filosoof Georges Miedzianagora en daarnaast André Blavier, Jacques Roman, Fernand Schirren, Henri Colpi, Antoine Bonfanti en vele anderen. Ze brengen een veelheid aan gedachten en zienswijzen met zich mee en ondernemen pogingen om te communiceren. Vanuit hun eenzaamheid communiceren ze als het ware met iets onzichtbaars. Datgene wat ze communiceren zijn bij wijze van spreken kreten, gezangen of geheime boodschappen. Dat alles is de les van het leven. Om bewust te worden, moeten mannen en vrouwen accepteren dat ze hun onschuld moeten verliezen.