Blue in the Face

Wie Smoke heeft gezien, de film van regisseur Wayne Wang en scenarist Paul Auster die eind vorig jaar in Nederland werd uitgebracht, weet dat deze film niet alleen een verhaaltje vertelde, maar ook een ode wilde zijn aan Brooklyn en zijn inwoners. Tijdens de voorbereidingen voor de film, maar eigenlijk nog meer tijdens het draaien ervan, kwamen Wang en Auster tot de ontdekking dat hun personages een eigen leven waren gaan leiden, onafhankelijk van het scenario. Zelfs de bijrollen, van wie uiteindelijk niet meer dan twee of drie scènes in de voltooide film terechtkwamen, namen onvoorziene karaktertrekken aan, normaal gesproken slechts voorbehouden aan hoofdrollen. Wang en Auster zagen er zo tegenop deze personages los te laten, dat ze de producenten wisten te overtuigen de contracten van de beschikbare acteurs en crew te verlengen, om zo een tweede film te kunnen maken op dezelfde locaties in Brooklyn. Ze bedachten sketches waarmee de acteurs hun voordeel konden doen, met als resultaat een spontane, merendeels geïmproviseerde film, waarin de acteurs hun eigen ideeën konden uitwerken. De film moest snel en goedkoop worden gemaakt - de draaidagen besloegen minder dan een week. Blue in the Face is aldus een 'sequel' van Smoke geworden, die zich concentreert op Harvey Keitel in zijn rol van sigarenwinkeleigenaar Auggie Wren. Keitel wordt omringd door gaststerren, van Michael J. Fox tot Madonna, en door de voor de makers zo onontbeerlijke inwoners van Brooklyn.