Op het Kazachse platteland rond Alma Ata staan de huizen van de jonge Timur en Elya. Ze hebben juist een punt gezet achter hun relatie. Hun huizen staan echter naast elkaar, zodat ze elkaar blijven tegenkomen en de liefde onvermijdelijk weer opbloeit. Timurs schuur, waar hij zijn duiven houdt, is ook de plek waar hun liefde voor het eerst bezegeld werd. Hun verhouding mondt uit in een huwelijk en niet veel later is Elya zwanger; hun geluk lijkt grenzeloos. Maar Elya overlijdt tijdens de bevalling. Na deze tragedie stort Timur zich ‘s nachts in Alma Ata in een vechtpartij, waarbij hij per ongeluk een man doodt. Hij wordt beschuldigd van moord en gevangengezet, maar weet te ontsnappen. Zijn vlucht is echter een vlucht in de waanzin, terug naar zijn duivenschuur.
