Swimming prohibited

Oki Hiroyuki is op dit moment de rijzende ster van de Japanse experimentele cinema. Met Swimming is prohibited en Tarch trip (zie elders in de catalogus) presenteert het Film Festival Rotterdam zijn twee belangrijkste films - en met Tarch trip bovendien zijn nieuwste.De films van Oki zijn uitgesproken persoonlijk. Ze documenteren zijn eigen leven, zijn dagelijkse bezigheden, zijn momen¡ten van geluk en verdriet, zijn toevallige ontmoetingen en zijn liefdesleven. Oki is openhartig ten aanzien van zijn homoseksualiteit en dat is binnen de Japanse cultuur nog altijd iets dat van grote moed getuigt. De Engelse criticus en programmeur Tony Rayns, die Oki internationaal introduceerde, zegt over zijn ontdekking: 'Not exactly avant-garde but far from mainstream, this is the real cutting edge of queer filmmaking'.Swimming is prohibited is nauwelijks door middel van montage bewerkt; we zien de beelden zoals ze door de camera zijn opgevangen. De film is ontstaan in de zomer van 1989 in een periode van drie weken. Hij begint in een jeugdherberg ergens in de bergen, waar Oki een tijdelijk baantje had, en vervolgt in de buitenwijken van Osaka. Een korte zwijgende film die Oki in 1988 maakte is als flash-back in de film opgenomen. (Oki maakte naast zijn langere films meer van dit soort korte filmimpressies, als kleine hoofdstukken in een doorgaand filmdagboek.)Met de ook in dit programma vertoonde The hair opera van Obitani Yuri, is Swimming is prohibited een sterk voorbeeld van een zeer persoonlijke en seksueel taboe doorbrekende Japanse cinema.