Monkeys in paradise

Tweede film van de regisseur die met zijn eersteling Kikuchi opviel als een nieuw en origineel talent binnen de moderne Japanse cinema. De vervreemdende stijl van zijn debuut is in zijn opvolger gehandhaafd en verrijkt met absurdisme en humor. Monkeys in paradise vermengt ogenschijnlijk onverenigbare genres als de komedie en de experimentele film; avant-garde waar om gelachen kan worden.Hoofdpersonen in de film zijn de vier leden van een modelgezin, dat wil zeggen een parodie daarop. Een vader die zijn positie als kantoorchef misbruikt door zijn vrouwelijke medewerksters lastig te vallen, een zich verwaarloosd voelende moeder die zich artistiek voordoet om een collega te verleiden, een dochter die leeft met de voortdurende angst op straat te worden aangevallen door een seksmaniak, en een zoon die wanhopig probeert zijn vriendin met wie het uit is terug te winnen. Alle vier zijn extreem in zichzelf gekeerd en iedere communicatie verloopt moeizaam. Bepaald geen gelukkig gezin en hun vakantie bestaat dan ook uit een reeks (komische) rampen.Monkeys in paradise is gesitueerd in de jaren zestig; de jaren van het Japanse economische wonder. Met veel gevoel voor detail en met een expressief kleur- en beeldgebruik roept Iwamoto een tegelijk karikaturale en uiterst herkenbare wereld op. De beelden in de film zijn enerzijds ironisch, anderzijds een pijnlijk getrouwe weergave van een samenleving die de eigen cultuur probeerde te verloochenen en het westen tot in het absurde kopieerde.