Het bestaan van Laura, een vrouw van midden twintig, wordt beheerst door onzekerheden. Na een mislukt verblijf bij een groep mensen in een kraakpand, heeft ze nu in Amsterdam een kamer bij haar oudere vriendin Anna. Ze heeft een verhouding met de mooie jonge fotograaf Philippe, die haar echter voortdurend met andere vrouwen bedriegt. Ze is een niet onverdienstelijke zangeres in een new wave band, maar op de belangrijke ochtend dat de band auditie moest doen voor een platencontract, was ze niet bij stem. Rust vindt ze af en toe bij Simon, een oudere oom die zich altijd al enigszins over haar heeft ontfermd. Regelmatig verblijft ze bij hem in zijn huis in het noorden van Spanje. En via hem maakt ze ook kennis met klassieke muziek.Laura vertelt over het bestaan van Laura via de herinneringen van de drie mensen die haar het meest na stonden: Simon, Philippe en Anna. Die herinneringen zijn gekleurd en bestaan telkens uit korte gedachtenflarden. Met een zekere tederheid en bezorgdheid denken zij terug aan Laura, die er niet meer is. In gedachten herinneren zij zich zowel kleine voorvallen die Laura’s persoon kenmerkten, als de momenten die misschien wel bepalend geweest zijn voor haar bestaan en de onzekerheden waarmee ze kampte.In de meer objectieve, ‘gereconstrueerde’ herinneringen zien Simon, Philippe en Anna zichzelf als derde persoon. Daarnaast leert de toeschouwer Laura kennen via hun spontane, subjectieve herinneringen, waarin zij de eerste persoon zijn. Op de geluidsband begeleiden de stemmen van de drie personages hun beelden van Laura.
