La discesa di aclà a floristello

Een bijzondere lyrische film die het genre van het sociaal-realistische arbeidersepos overstijgt en zich waagt op de grens van de kitsch. Grimaldi vertelt zijn verhaal over een kleine en voor een Siciliaan opmerkelijk blonde mijnwerkerszoon vooral in beelden en muziek; schilderachtige beelden en zeer fraaie muziek als van een opera.Het verhaal is historisch gesitueerd in de jaren dertig op Sicilië. Hoofdpersoon is de elfjarige Aclà die min of meer door zijn vader wordt verkocht aan de voorman van de zwavelmijn. De vader en een oudere broer werken al in de mijn en de jongere broers zullen een voor een dat voorbeeld moeten volgen. Het leven van de mijnwerkers is beestachtig zwaar. Zes lange dagen zwoegen ze in de hete mijngangen om op zondag alleen nog maar in staat te zijn zich te bedrinken. De kinderen in de mijn zijn een soort slaven die voor alles worden misbruikt ook seksueel. Aclà vlucht in een onwerkelijke droomwereld, waarin hij aan de terreur en de zwavel ontsnapt en het geluk vindt bij de zee.Grimaldi is zich ervan bewust dat hij met het verhaal van de ondergang van de kleine Aclà een riskante en ambitieuze film heeft gemaakt. Want wie interesseert zich heden ten dage nog voor een vertelling die in tijd en ruimte zo ver van ons afstaat? En wat te denken van dat uitgebeende scenario, met zijn schaarse dialogen in Siciliaans dialect? Of van al die naakte, bezwete en afgeranselde lichamen? Bij zijn eerste vertoning tijdens het festival van Venetië werd de film met zeer gemengde gevoelens ontvangen.