Bezness

Sensualiteit, plezier, glimlachen, zonde, valse of echte vrijheid, vreugde en pijn worden samengesmolten in deze film waarin de Noord-Zuid-relatie benaderd wordt als een soort worstelwedstrijd. De tragische structuur, in de Griekse zin van het woord, dwingt de protagonisten een lot te accepteren dat tot het einde mysterieus blijft.Jonge Tunesische gigolo's verkopen hun lichamen aan de toeristen uit het noorden. Als verleiders met een oosterse achtergrond in een Arabisch moslim-land moeten ze macho zijn. Als bastaard-produkten die proberen exotisch te zijn, leiden ze een dubbelleven: liberaal denkend bij de toeristen, conservatief bij hun familie; een combinatie die gepaard gaat met pijn en eenzaamheid.De Franse fotograaf Fred is in Tunesië om een reportage te maken over de bezness. In deze wereld waar het beeld een aanranding is en de representatie een taboe, wordt hij beschermd door de donkere en knappe Roufa, die ook leeft van zijn lichaam. Het is Roufa's droom om naar Europa te gaan, maar emotioneel wordt hij verscheurd door zijn relatie met zijn gedroomde voorland en de blijvende sterke band met zijn traditionele omgeving.Om zich te documenteren voor Bezness maakte Bouzid vele video-interviews met jonge gigolo's en leerde zo veel over hun technieken, trucs en denkwijze. In Libération werd het probleem dat Bouzid hier aansnijdt omschreven als culturele schizofrenie.