Lune froide

Een bijzondere Bukowski-verfilming waarin de sensationele zwartgalligheid van de met alcohol, sperma en bloed beschreven wereld meer dan in zijn waarde wordt gelaten.In deze grimmige komedie, gebaseerd op enkele korte verhalen van Charles Bukowski, zijn Simon (Jean-François Stevenin) en Dédé (gespeeld door de producent, scenarist en regisseur Patrick Bouchitey zelf) twee tragi-komische avonturiers die zich door hun vriendschap en hun zucht naar vergetelheid en vervoering verbonden weten. De dagen verstrijken alsof ze zich op een andere planeet bevinden. Deze twee veertigjarige pubers zijn als het ware achtergebleven op het perron vanwaar de trein naar een gewoon leven al lang is vertrokken.Bouchitey neemt zelf het meest expressieve en gekke personage voor zijn rekening waardoor de vaak expressieve en gekke rollen spelende Stevenin in deze film een register van zijn talent kon aanspreken dat nog te weinig bekend is. De film is ongeremd en dicht op de huid van de acteurs gemaakt. Het zijn dan ook de acteurs die de film dragen.Lune froide is de eerste lange speelfilm van de vooral als acteur bekende Bouchitey. De film was aanvankelijk opgezet als een korte film. Die korte film is ook gemaakt en hij is bovendien als een flash-back in het slot van de lange film opgenomen. Bouchitey won met de korte film in 1990 een Césaren trok daarmee de aandacht van onder anderen Luc Besson, die meehielp met het produceren van de lange versie.De sfeer van de film wordt sterk bepaald door de in zwart-wit gedraaide beelden en de muziek van Didier Lockwood. Verder zijn in Lune froide veel popmuziek-fragmenten te horen van onder meer Jimi Hendrix, Procol Harum en The Kinks.