Providence and the Guitar

Het leven van een rondreizende artiest is nooit makkelijk, en Leon en Elvira weten dat maar al te goed. Tussen onwelwillende politieagenten, muzikale concurrenten en kleine, ondeugende demonen – en met een beetje hulp van vrienden die ze onderweg ontmoeten – proberen ze de kracht te vinden om overtuigd te blijven van hun kunst.

Leon and Elvira Bertelhini zijn negentiende-eeuwse performers, dol op elkaar, en wijden zich volledig aan hun toneelspel en zang, waarmee ze op podia door heel Portugal staan. Ze reizen van dorp naar dorp, om plaatselijke bewoners te vermaken met hun entertainment. Maar het leven is moeilijk voor rondreizende artiesten: geklemd tussen humeurige politieagenten, muzikale concurrenten en ondeugende demonen proberen Leon en Elvira te blijven geloven in hun artistieke ambities. 

João Nicolaus vierde speelfilm speelt zich af tijdens een enkele dag, maar die chronologie wordt af en toe onderbroken door overtuigende sprongen in de tijd, naar anderhalve eeuw later. Deze tedere vertelling over creativiteit en integriteit, zowel romantisch als humoristisch, is vrij geïnspireerd op Providence and the Guitar van Robert Louis Stevenson.

De hoofdpersonen zijn continu op zoek naar middelen om in hun levensonderhoud en artistieke expressie te voorzien, en de geweldige cast – waaronder zanger Salvador Sobral, in de rol van een terughoudende economiestudent – brengt zo een prachtig verhaal over het belang van kunst in het dagelijks leven. In een wereld waarin cultuur steeds vaker de politieke arena wordt ingetrokken, is Nicolaus film een vastberaden maar zachtzinnig verhaal van verzet.

– Rebecca De Pas