Preludio (2025), een video- en multi-channel geluidsinstallatie, zweeft tussen herinnering, droom en digitale poëzie. Het werk ontvouwt zich als een zintuiglijke architectuur – half kamer, half kosmisch archief – waarin het onderbewuste vorm krijgt.
De vraag “Hebben we elkaar ooit eerder ontmoet?” klinkt als een mantra en vormt het hart van een stroom beelden, geluiden en woorden die zich in lussen bewegen en weer oplossen. Speciale software genereert de bewegende teksten; lichtgevende stippen verbinden zich als neuronen in een dromend brein, terwijl woorden uiteenvallen en zich opnieuw vormen.
Bezoekers stappen een digitaal droomlandschap binnen, gevuld met vogelzang, regen, stromend bloed en een kloppend hart: tegelijk vertrouwd en vervreemdend. Preludio vindt zijn oorsprong in twee gebeurtenissen: een bijna-doodervaring en een droom van Silvia Gatti over haar overleden moeder, waarin een wiegelied een zachte brug vormt tussen herinnering, verlies en identiteit.
Preludio put uit een brede constellatie van referenties, van Tarkovski en Fellini tot mediastudies, geheugenonderzoek en posthumanistische filosofie, en omarmt contrasten: herkenning en vervreemding, analoog en digitaal, kwetsbaarheid en kracht. In de laatste momenten klinken voetstappen. Iemand nadert, onzichtbaar. Dan begint een stem te zingen: een wiegelied, niet als einde, maar als uitnodiging.
– Eva Langerak
Film details
- Productieland
- Nederland
- Jaar
- 2025
- Festivaleditie
- IFFR 2026
- Lengte
- 7'
- Medium/Formaat
- Anders
