O profeta

Wanneer een geestelijke zijn geloof dreigt te verliezen, wendt hij zich tot hekserij om het terug te vinden – en in ruil voor offers verkrijgt hij bijzondere krachten. Dit onopgesmukte debuut, prachtig gefilmd in zwart-wit, ontvouwt zich met een stille intensiteit, en toont hoe twijfel en donkerte het dagelijks leven binnensijpelen.

Helder is zijn geloof in God verloren, wat voor een gelovige al verontrustend genoeg is, maar voor een geestelijke een ramp. Hij is zachtaardig en geliefd bij zijn parochie in Manjacaze, een klein stadje in het zuiden van Mozambique. Terwijl hij zich afvraagt waar zijn geloof is gebleven en hoe hij het kan terugvinden, leidt zijn zoektocht hem naar een onverwachte wereld: die van de traditionele hekserij. Tijdelijk lijken de krachten die hij aanroept te werken, tot ze dat plotseling niet meer doen.

Dit verhaal had zomaar gepresenteerd kunnen worden als ouderwetse horror over de eeuwige strijd tussen traditie en verandering, of over botsende geloofsovertuigingen. Daar zou niets mis mee zijn geweest, maar Ique Langa kiest in zijn debuutfilm voor een heel andere aanpak. In helder zwart-wit creëert hij grimmige, indrukwekkende beelden waarin op het eerste gezicht weinig lijkt te gebeuren. De dialogen zijn eenvoudig, het ritme gestaag en ongehaast, alsof alles ontspruit uit lange dagen, doorgebracht onder een meedogenloze zon.

O profeta is een film van een ingetogen schoonheid en kijkt onverschrokken naar de lelijkheid die met het dagelijks leven verweven kan raken.

– Vanja Kaludjercic

• 

• 

• 

• 

• 

•